Życie. Tak trudno je przeżyć dobrze i godnie, i bez żałowania jakichkolwiek chwil. Jednak może ta żałość, która jest w Nas jest dobra? To ona nas uczy, by nie popełniać ponownie tych samych błędów tylko, aby próbować robić coś inaczej, poprawiać się. By próbować kolejny, kolejny i kolejny raz, aż uda się tak jak tego chcemy. Czy należy się poddawać? Nie. Chociaż życie podkładało mi pod nogi wiele kłód. To zawsze wychodzi z tych kłód wiele dobra. Mimo, że same w sobie są złe. Załamuję się jak mało kto, ale podnoszę się jakby miało nie być jutra. Nie wiem czy dobrze jest o tym pisać, czy może jednak nie. Wiem, że nie miałam w życiu najgorzej. Nie. Uważam, że moje życie jest dobre. Ja jestem dobra. Ja zaczynam w końcu wierzyć w siebie tak jak tego chcę. I może po kolei będę pisać o tym co ja przeżyłam. I może to, co napisze będzie miało znaczenie lub nie będzie miało w życiu innych ludzi. Jednak jeśli jest to „może” to warto napisać i spróbować. Kogoś może to zmotywować do ży
Życie pewnej zakochanej masochistki